Schuttingen; dit is hét woord wat mij heeft beziggehouden in 2018. Hét woord wat al mijn zorgen uiteindelijk heeft opgelost en mij mijn leven heeft teruggegeven. Zonder schuttingen, geen leven.

Hoe het allemaal begon

Na het lezen van het intro zul je je misschien afvragen waar ik het allemaal over heb. Is Gerry soms gek geworden? Nee gelukkig niet, maar ik was het wel bijna! Ik had namelijk nieuwe buren gekregen. Niks ernstigs, zal je misschien denken. Maar het tegendeel was waar. Deze buren waren blijkbaar nudisten, die de ganze dag in hun nakie rondliepen te paraderen in hun tuin. Nou kan ik mezelf niet echt preuts noemen, maar om de hele dag tegen de blote kont van mijn buurman aan te kijken, is weer een ander verhaal. Enfin, de zoektocht naar een schutting was hiermee begonnen. Want voorheen had ik zulke leuke buren, wij hadden helemaal geen schuttingen nodig! We liepen zo bij elkaar naar binnen en hadden de grootste lol. Helaas komen aan alle goeden dingen een eind en zijn de desbetreffende buren verhuist naar het platteland en heb ik er een ander stel buren voor in de plaats gekregen.

De juiste schuttingen

Door mijn exhibitionistische buren moesten er dus schuttingen komen. Gelukkig waren ze de kwaadste niet en stemden zij in met het delen van de kosten. Ik zou de schuttingen uitzoeken en we zouden ze samen plaatsen. Wel in kleding graag, had ik uitdrukkelijk verzocht! Dus zo gezegd, zo gedaan. Gerry ging op zoek naar de juiste schuttingen. Dit bleek een lastiger karwei dan gedacht en heeft mij uiteindelijk een aantal maanden gekost. Het uitzoeken van de schuttingen was niet eens het probleem. Mijn smaak is immers redelijk rechttoe rechtaan. Nee, het plaatsen van de schuttingen waren een hels karwei! Om de schuttingen goed en stevig te plaatsen, moesten er gaten in de grond geboord worden waar de palen in zouden komen. Bleek dat onze grond kei- en keihard was! Er zaten letterlijk overal keien in van het formaat voetbal! Dit was niet te doen met een schep en uiteindelijk moest er een graafmachine aan te pas komen!

Rust…

Na een aantal weken bezig geweest te zijn, stonden ze dan eindelijk. In al hun pracht en praal: De schuttingen! Nu kon ik eindelijk genieten van mijn welverdiende rust en uitzicht. Helaas was het immers al winter en heb ik nu weinig de behoefte om in mijn tuin te gaan zitten. Maar wat me wel rust geeft is de gedachte aan de komende zomer. Heerlijk genieten in mijn tuintje zonder het uitzicht op mijn buren. En dat allemaal dankzij mijn schuttingen!